Η “προσφορά στον πολιτισμό” του Σκάι



Καμιά έκπληξη…

Ο «Μέγας» Αλέξανδρος αναδείχτηκε ο μεγαλύτερος Έλληνας όλων των εποχών στην στημένη «υπερπαραγωγή» του Σκάι.

Δεν μπορώ να αποφύγω ένα πρώτο φαρμακερό σχόλιο: 127.000 (κατά δήλωση του Σκάι…) ψήφισαν ως μεγαλύτερο Έλληνα έναν μη Έλληνα! Ο Will Durant (ο μεγάλος ιστορικός του 20ου αιώνα) αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος «ζήλευε τον ελληνικό πολιτισμό. Σε δυο Έλληνες που βρίσκονταν μαζί του σ’ ένα άγριο συμπόσιο, στο οποίο φόνευσε τον Κλείτο, είπε: “Δεν αισθάνεστε ως ημίθεοι μεταξύ βαρβάρων, όταν κάθεσθε μαζί με αυτούς τους Μακεδόνες;”. Ο Durant περιγράφει τον Αλέξανδρο ως υπερκινητικό βάρβαρο. Μεταξύ των μαχών και κατά τη διάρκεια των πορειών του στρατού του, εκτόνωνε την ενεργητικότητα του τοξοβολόντας οποιοδήποτε ζώο έβλεπε. Ουδέν το περίεργο: και τους ανθρώπους ως ζώα τους έβλεπε…

Αλλά δεν θα ασχοληθώ εδώ με τον… “μεγάλο”. Άλλωστε για το ποιόν του ανδρός έχουν γραφτεί πολλά (μπορείτε να βρείτε μια εξαιρετική σύντομη βιογραφία με τα “κατορθώματά” του στο tvxs.gr).

Αυτό που μου έκανε εξαιρετική εντύπωση ήταν η σειρά των δέκα πρώτων :
1) Ο Μέγας Αλέξανδρος.
2) Γεώργιος Παπανικολάου.
3) Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
4) Κωνσταντίνος Καραμανλής.
5) Σωκράτης.
6) Αριστοτέλης.
7) Ελευθέριος Βενιζέλος.
8)Ιωάννης Καποδίστριας.
9) Πλάτωνας.
10) Περικλής.

Τώρα, μη μου πείτε ότι δεν βρίσκεται περίεργο (έως εντελώς γελοίο…) να είναι τέταρτος στη λίστα ο… Κωνσταντίνος Καραμανλής! Οι μισοί είναι ιστορικά πρόσωπα της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας, που με οποιαδήποτε αντικειμενικά στάνταρτ, δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε στο ελάχιστο με τους υπόλοιπους μισούς. Για να το πω απλά, η ιστορική βαρύτητα του (δέκατου στη λίστα, αν έχετε το θεό σας!) Περικλή, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα, είναι τέτοια που η σύγκρισή του και μόνο με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή αποτελεί βλασφημία κατά της ανθρωπότητας (πόσο μάλλον η κατάταξή του έξη σκαλοπάτια πιο κάτω!). Ο ένας ήταν ο δημοκρατικός ηγέτης στον χρυσού αιώνα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, ο άλλος ο ηγέτης ενός διεφθαρμένου πολιτεύματος από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έως της αρχές της δεκαετίας του 1960 που αδίστακτα χρησιμοποιούσε το παρακράτος (πρόσφατα [επανα]προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το Ζ του Γαβρά). Χρειάστηκε να λειτουργήσει η επάνοδός του τη μεταπολίτευση του 1974 ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να “ξεχαστεί”, από τα επίσημα κοινοβουλευτικά κόμματα, το βρόμικο (και αποτυχημένο) παρελθόν του (έφυγε νύχτα από την Ελλάδα το 1963 με πλαστό διαβατήριο στο όνομα Τριανταφυλλίδης).

Το ερώτημα παραμένει ωστόσο ως προς την «υπερπαραγωγή» του Σκάι: γιατί αυτή η παρδαλή λίστα; Πως μπορεί να εξηγηθεί;

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στο ερώτημα ποιον θεωρούν τον “μεγαλύτερο Έλληνα” θα απαντήσουν με βάση τις εξής προσλαμβάνουσες:

Τι του έμαθαν στα μαθητικά του χρόνια ως “σπουδαίες προσωπικότητες”, αλλά και αργότερα μέσω “εθνικών επετείων”, των κατά καιρούς “εθνικών διεκδικήσεων” έναντι ξένων κρατών (συνήθως γειτονικών) όπου ο μέσος άνθρωπος κάνει επανάληψη των εθνικών ιδεολογημάτων. Με άλλα λόγια, πια είναι η κρατικά ελεγχόμενη προπαγάνδα που διαμορφώνει το τι είναι το “εθνικά ορθό” σε κάθε εποχή. Με βάση αυτή την προπαγάνδα μαθαίνουν οι περισσότεροι τι “είναι σημαντικό” τι είναι “δευτερεύων” ποιοι είναι οι “μεγάλοι άνδρες του έθνους”.

Το σημαντικότερο όλων, θεωρώ, ότι είναι η κάθε φορά συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία. Ο Μέγας Αλέξανδρος απέκτησε τα τελευταία χρόνια μεγάλη βαρύτητα εξ’ αιτίας της κόντρας του ελληνικού καπιταλισμού με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (που το ελληνικό κράτος αποκαλεί “τα Σκόπια”). Χρόνια τώρα η κρατική προπαγάνδα τονίζει την “ελληνικότητα της Μακεδονίας” προβάλλοντας την (υποτιθέμενη) ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων που “τολμούν να αμφισβητούν οι Σλαβομακεδόνες”. Αναγκαστικά αυτή η προπαγάνδα έχει περάσει και “στους αποκάτω”, στον απλό Έλληνα, που ψηφίζοντας στον Σκάι τον Μέγα Αλέξανδρο διαπράττει με αυτόν τον τρόπο και μια “εθνικά ορθή πράξη”.

Το γεγονός ότι οι μισοί στη λίστα είναι σύγχρονοι εξηγείται από το γεγονός ότι τα έθνη, παρά την προπαγάνδα όλων των επί γης κρατών, είναι πρόσφατοι κοινωνικοί σχηματισμοί, δημιουργήθηκαν τα τελευταία 200-250 χρόνια. Γι’ αυτό το λόγο και οι σύγχρονοι “εθνικοί ήρωες” πρέπει να έχουν ίση βαρύτητα στο συνειδητό-ασυνείδητο των υπηκόων ενός έθνους. Είναι και αυτός ένας όρος για τη συνοχή της “εθνικής μυθολογίας”.

…αλλά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τέταρτος; Ε, αυτό προσεγγίζει το πορνό!

…και εδώ θα πω τη μεγάλη μου “κακία”: πιστεύω (σχεδόν ακράδαντα) ότι είναι στημένο από τον Σκάι.

Στημένο και με τις δυο έννοιες: πρόκειται για έναν δεξιό σταθμό, όπου η πλειοψηφία των ακροατών-τηλεθεατών που μπήκαν στον κόπο να ψηφίσουν είναι δεξιοί. Και ακόμα περισσότερο, ένα μεγάλο κομμάτι από όσους ψήφισαν κατευθύνθηκαν συνειδητά από το κόμμα της ΝΔ. Σε μια εποχή όπου το κύρος του ανιψιού (και αποκαλούμενου ως “ο Μπουχέσας”) είναι στο ναδίρ (αλλά και συνολικά του κόμματος) μια θρησκευτική υπενθύμιση του “μεγαλείου” του ιδρυτή του κόμματος σε μια φιέστα που πήρε ευρύτερη δημοσιότητα θα έκανε καλό στο κόμμα της ΝΔ.

Σε αυτόν τον κόσμο τίποτα δεν είναι αυθόρμητο, και καλά θα κάνουμε να είμαστε καχύποπτοι, ιδιαίτερα απέναντι στα ΜΜΕ που τα ελέγχουν μεγαλοκαρχαρίες.

Άγγελος Κ

Category: Χωρίς κατηγορία