(Στην φωτό πάνω, αυτοφωτογράφιση του αληθινού Κρίστοφερ Μακάντλες στο εγκαταλελειμμένο λεωφορείο στην Αλάσκα) Εντάξει… η ταινία κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2008, λίγο… παλιά είναι η αλήθεια. Ωστόσο, τώρα την “κατέβασα”, τώρα της κάνω παρουσίαση. Άλλωστε (για όσους δεν την έχουν δει) είναι πανεύκολο να τη βρείτε στο διαδίκτυο και μάλιστα με πολύ καλούς υπότιτλους. Είδα, […]
Η ζωή του Ζακ Μερίν (Jacques Mesrine) έγινε κινηματογραφική ταινία (Υπ’ αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος). Πολύ φυσιολογικό: η ζωή του μοιάζει καταπληκτικά με κινηματογραφικό σενάριο.
Η ταινία Σφραγισμένα χείλη αποτελεί καλή τροφή για το μυαλό. Σπεύδω ωστόσο να διευκρινίσω, ότι αυτό δεν σημαίνει ότι θεωρώ την ταινία εξαιρετική, πολύ περισσότερο αριστούργημα. Για να το πω κάπως απότομα, με βάση την κλίμακα των πέντε αστεριών, θα έβαζα στην ταινία δυόμιση αστεράκια. Η ταινία έχει αρετές αλλά όχι… αρκετές, το τελικό αποτέλεσμα […]
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για μια εξαιρετική ταινία. Διάβασα τις αντιρρήσεις ορισμένων θεατών στο Αθηνόραμα, που τις βρίσκω, με το συμπάθιο, μικρόψυχες… Η βασική αντίρρηση είναι ότι δεν παρουσιάζει «επαρκώς» (;) τις σφαγές του ισραηλινού στρατού και ακόμα ότι παρουσιάζει τους ισραηλινούς στρατιώτες με κάποιου είδους «αμνησία» («δεν θυμούνται τίποτα, τι παραμύθια είναι αυτά» […]
Η πλειοψηφία των κριτικών βρήκε την ταινία ακατανόητη, παρ’ όλα αυτά τη θεώρησε… εξαιρετική. Ο Δανήκας της έβαλε “10 με τόνο” αν και ομολογεί ότι δεν κατάλαβε τίποτα! Εγώ αντιθέτως βρήκα την ταινία εξαιρετικά κατανοητή, μερικές φορές δε, υπερβολικά προφανή… Η ταινία (δηλαδή ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης) από την αρχή δεν αποκρύπτει την πηγή της […]
