Την περίοδο των πιο μεγάλων ανατροπών στην ελληνική κοινωνία και της αναίρεσης δικαιωμάτων και κατακτήσεων ενός αιώνα, στο στόχαστρο μπαίνει και το ελληνικό πανεπιστήμιο. Ο νέος νόμος της Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ έρχεται να διαγράψει τις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος για δημόσια δωρεάν παιδεία, άσυλο και ελεύθερο φοιτητικό συνδικαλισμό. Η ψήφιση ενός τέτοιου νόμου μέσα στο καλοκαίρι και παρά την καθολική απόρριψη του από το κίνημα στα πανεπιστήμια, αποτελεί casus belli για τους φοιτητές και πυροδοτεί ένα πρωτοφανές κύμα καταλήψεων μέσα σε λίγες μέρες.

Το κίνημα των φοιτητών δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τους μηχανισμούς του κράτους. Από τον σφοδρό μιντιακό γκεμπελισμό, τον καταιγισμό απειλών και κινδυνολογίας αλλά και την ευθεία επίθεση του υπουργείου στους φοιτητές που αγωνίζονται, προσπαθούν να απομακρύνουν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις από   τους αγώνες των εργαζόμενων που ξεχύνονται αυτή τη στιγμή σε όλη τη χώρα. Οι φοιτητές απαντούν επιθετικά με κατάληψη στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, αναγκάζοντας τον ίδιο τον πρωθυπουργό να διατάξει την απαγόρευση μετάδοσης της ανακοίνωσης των φοιτητικών συλλόγων και του συντονιστικού των καταλήψεων. Μια εβδομάδα μετά καταλαμβάνουν το υπουργείο παιδείας, μαζί με τις καταλήψεις σε άλλα υπουργεία, και ανοίγουν τον αγώνα στους εργαζόμενους που μάχονται την εργασιακή εφεδρεία.

«Ο αγώνας των φοιτητών είναι αγώνας όλης της κοινωνίας» είναι το κεντρικό σύνθημα αυτού του κινήματος, ακριβώς γιατί τις επόμενες εβδομάδες, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις πλατείες, στα υπουργεία, στους χώρους εργασίας και στους δρόμους θα κριθεί το μέλλον ενός ολόκληρου λαού και κανείς δε θα λείπει από αυτή τη μάχη. Η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ δε χωράει σε έναν τόπο που έχει μάθει να αγωνίζεται και να μην σκύβει το κεφάλι.

Στην κατάληψη των Ηλεκτρολόγων στην πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου φοιτητές από τις γειτονικές καταλήψεις συζητούν για το παρόν και το μέλλον των κινητοποιήσεων στα πανεπιστήμια αλλά και έξω από αυτά.