Subscribe via RSS Feed
Εκτυπώστε το Εκτυπώστε το

Για τα γεγονότα στις 20 Οκτωβρίου 2011



  1. Η Γενική Απεργία στις 19-20 Οκτώβρη αποτελεί έναν νέο σταθμό, στον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο που ξεκίνησε εδώ και δύο χρόνια. Έναν σταθμό με αναβαθμισμένα ποιοτικά κινηματικά χαρακτηριστικά. Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες,  διεκδικούσαν ταυτόχρονα  να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα και να φύγουν η κυβέρνηση Παπανδρέου, η Τρόικα και το ΔΝΤ.   Ήταν η συνέχεια της 5ης Μάη του 2010, η συνέχεια του κινήματος των πλατειών, η συνέχεια των μεγάλων απεργιών του Ιούνη του 2011. Οι  καταλήψεις των Υπουργείων, ο ηρωικός αγώνας  των εργαζομένων στους Δήμους, οι  αμέτρητες  μικρές και μεγάλες απεργίες, κινητοποιήσεις και αντιστάσεις που ξετυλίχτηκαν το προηγούμενο διάστημα, ο σημαντικός ρόλος των συντονισμών σε πολλούς κλάδους, είναι ενδείξεις αναβάθμισης των ποιοτικών χαρακτηριστικών του κινήματος. Ανάλογη ένδειξη, είναι και η συντριπτική επικράτηση του αιτήματος «να φύγουν τώρα», που, αν και δεν βρισκόταν στο επίσημο πλαίσιο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΜΕ, είχε καταγραφεί σε αποφάσεις σωματείων και Ομοσπονδιών, αλλά και στα πανό και τα συνθήματα της λαοθάλασσας που διαδήλωνε. Ήταν μια πολιτική απεργία, με αίτημα την πτώση της κυβέρνησης. Γι αυτό, η υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου δεν έχει καμιά κοινωνική νομιμοποίηση. Η 19-20 Οκτώβρη, σήμανε την αρχή του τέλους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που έχει απομείνει πλέον με 153 βουλευτές. Η άμεση κλιμάκωση με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας και αίτημα την πτώση της κυβέρνησης είναι απαραίτητη, ώριμη και αποτελεί επιτακτική ανάγκη που οφείλουν να εκπληρώσουν τα συνδικάτα και η αριστερά εδώ και τώρα.
  2. Οι μηχανισμοί καταστολής, για ακόμη μια φορά επιτέθηκαν με μανία και τόνους χημικών ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους. Η τραγική κατάληξη αυτής της βαρβαρότητας ήταν ο θάνατος του οικοδόμου, μέλους του ΠΑΜΕ, γραμματέα του συνδικάτου οικοδόμων στο Βύρωνα. Δυστυχώς, γύρω από τη σωρό του νεκρού για αρκετές ώρες στήθηκε μια μεγάλη προπαγανδιστική επιχείρηση, που είχε σαν στόχο να μεταθέσει τις ευθύνες, από την αστυνομία και την κυβέρνηση, ειδικά στο τμήμα εκείνο του αντιεξουσιαστικού χώρου που συγκρούστηκε με την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Κυβέρνηση, δυνάμεις καταστολής και ηγεσία του ΚΚΕ, επεδίωξαν, τόσο να αθωώσουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, όσο και να ανάψουν το πράσινο φως σε ένα πογκρόμ κατά του αντιεξουσιαστικού χώρου. Στην επιχείρηση παραπληροφόρησης δυστυχώς δεν μετείχε μόνο η ηγεσία του KKE αλλά και άλλες δυνάμεις της αριστεράς, παρά το γεγονός πως στοχοποιήθηκαν και αυτές από τον Περισσό, που καταλήφθηκε από αμόκ λασπολογίας και συκοφάντησης. Αποδείχθηκε από το επίσημο ανακοινωθέν του νοσοκομείου Ευαγγελισμός ότι ο νεκρός αγωνιστής πέθανε από ανακοπή. Η χρήση επικίνδυνων χημικών από τα ΜΑΤ εναντίον των διαδηλωτών προκάλεσε το θάνατο του. Πρόκειται για ένα ακόμα έγκλημα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
  3. Το KKE, τόσο την Τετάρτη όσο και την Πέμπτη, προχώρησε σε αποκλεισμό της πλατείας Συντάγματος. Με την κίνηση αυτή, η ηγεσία του κόμματος επιχείρησε συνειδητά να αντιπαρατεθεί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Ο Περισσός απαγόρευσε σε συνδικάτα με ρόλο κλειδί στην εξέλιξη της απεργίας, όπως η ΠΟΕ-ΟΤΑ που είχε δεκάδες χιλιάδες μαχητικούς διαδηλωτές, την πρόσβαση στον χώρο μπροστά από την Βουλή. Η περικύκλωση της Βουλής από το ΠΑΜΕ τη δεύτερη ημέρα της πανεργατικής γενικής απεργίας, δεν έγινε για να εμποδιστεί η ψήφιση του μνημονιακού πολύνομοσχέδιου, αλλά για να προστατευτεί τη βουλή από την οργή των διαδηλωτών. Το ΠΑΜΕ έφτιαξε αλυσίδες για να μην περάσουν οι υπόλοιποι διαδηλωτές, τα συνδικάτα που δεν ανήκουν σε αυτό, τα άλλα κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς, ακόμα και το μπλοκ του κινήματος «Δεν Πληρώνω». Με την περιφρούρηση να έχει πλάτες στη βουλή και στα ΜΑΤ έκανε σαφή το στόχο του. Ακόμη και το Δεκέμβρη του 2008, όταν η ηγεσία του KKE κατάγγελλε σαν «κουκουλοφόρους» τους εξεγερμένους νέους και υποσχόταν επανάσταση που δεν θα σπάσει τζάμι,  δεν είχε τέτοια συμπεριφορά.  Οπωσδήποτε, η ηγεσία του ΚΚΕ, εκτίμησε ότι δε μπορεί να συνεχίσει να απέχει από ένα κίνημα της τάξης των 500.000. Κατάλαβε, πως η συνέχιση της αποχής κινδυνεύει να την οδηγήσει σε πολιτική απομόνωση και ενίσχυση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Γι αυτό,  εξήγγειλε περικύκλωση της Βουλής από το ΠΑΜΕ στις 20 Οκτώβρη. Με τους δικούς της όρους όμως. Με τους όρους δηλαδή «αποκατάστασης της τάξης» στο εσωτερικό του κινήματος. Η διαδήλωση θα πρέπει να είναι κόσμια και όχι «άγρια» και απειλητική προς τους βουλευτές, ο κόσμος θα πρέπει να μένει στο μπλοκ περιφρουρούμενος και οι φράχτες μπροστά από τη Βουλή πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Στο «κάτω κάτω», όπως έλεγαν μέλη του ΠΑΜΕ, «νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση είναι, έχει δικαίωμα να ψηφίσει ότι θέλει». Τελικά, για την ηγεσία του Περισσού, αυτό που έχει σημασία είναι να μην διαταραχτεί το αστικό πολιτικό σύστημα –του οποίου αποτελεί επίτιμο μέλος. Να διασφαλιστούν ομαλές πολιτικές εξελίξεις, μέσα στις οποίες το ΚΚΕ ελπίζει να δρέψει την πλειοψηφία των ψήφων του κόσμου που θα ήθελε να εκφραστεί προς τα αριστερά. Γι αυτό δεν είναι τυχαίο ότι πήρε τα εύσημα στα δελτία ειδήσεων: και από την Τρέμη, που διαπίστωσε με ανακούφιση ότι «το ΠΑΜΕ υπερασπίστηκε την έννομη τάξη» και από τον  Πρετεντέρη, που έντρομος δήλωνε ότι «οι αντιεξουσιαστές θα είχαν μπει μέσα στη Βουλή» την οποία, κατά τον Άδωνη Γεωργιάδη, «υπερασπίστηκε πατριωτικά το ΚΚΕ»!
  4. Όμως και όλα τα άλλα που συνέβησαν στην πλατεία Συντάγματος κατά τις δυο ημέρες 19-20/10 προκάλεσαν σοβαρή ζημιά στο εργατικό κίνημα. Η εξοργιστική στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ, σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογεί τη βάρβαρη επίθεση εναντίον του. Ο αντιεξουσιαστικός χώρος έχει τεράστια ευθύνη για την επίθεση αυτή. Η χρησιμοποίηση πετροπόλεμου και μολότοφ από την μεριά ορισμένων αναρχικών, εναντίον της περιφρούρησης και των οπαδών του KKE που είχαν συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα, είναι εγκληματική. Η χρήση βίας για την «λύση» των πολιτικών διαφορών μέσα στο κίνημα, είναι απαράδεκτη και δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Η πολιτική της ηγεσίας του KKE πρέπει να ηττηθεί πολιτικά μέσα στο κίνημα. Μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις και τις μαζικές διαδικασίες του.
  5. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί και δε θα γίνει ανεκτή, η περιφρόνηση που δείχνει τμήμα του αντιεξουσιαστικού χώρου, απέναντι στην θέληση των ίδιων των απεργών και των διαδηλωτών. Η χρήση βίας και η προσπάθεια εμβολισμού του μπλοκ των εκπαιδευτικών στις 19/10, από ομάδα του αντιεξουσιαστικού χώρου στο ύψος της Πανεπιστημίου στην Ομόνοια, είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα αυτής της πρακτικής. Το κίνημα όμως είναι υποχρεωμένο να επιβάλλει την συλλογική και δημοκρατικά αποφασισμένη θέληση του σε οποιονδήποτε επιμένει να την αγνοεί.
  6. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑαναφέρεται στα γεγονότα της 20ης Οκτωβρίου σαν «προβοκατόρικη δράση κουκουλοφόρων εναντίων δυνάμεων του κινήματος» και μέσα από άρθρο στην Αυγή χαιρετίζει το «μάθημα» που έδωσε το ΠΑΜΕ στους «κουκουλοφόρους». Δεν βλέπει ότι όσο δολοφονική υπήρξε η επίθεση ενάντια στα μπλοκ του ΠΑΜΕ, άλλο τόσο δολοφονική ήταν η δράση της περιφρούρησης του ΚΚΕ που πέταγε διαδηλωτές από το ύψος της Βασιλέως Γεωργίου μέσα στην Πλατεία Συντάγματος. Δεν είδε την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ που δεν επέτρεψε στο «Δεν πληρώνω» να φτάσει μπροστά στην Βουλή. Δεν άκουσε την Παπαρήγα να στοχοποιεί το κίνημα «Δεν πληρώνω». Χωρίς αμφιβολία, οι σκοπιμότητες της πολιτικής πρότασης για μια «Κυβέρνηση της Αριστεράς» με πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας της δεκαετίας του 1980 επιβάλλουν στην Κουμουνδούρου αυτήν την προσέγγιση.
  7. Τέλος μας προκαλεί λύπη η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σαν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, περιμέναμε μια ανακοίνωση που θα αντιλαμβάνεται τους πραγματικούς πολιτικούς στόχους της ηγεσίας του ΚΚΕ. Που θα κατανοεί ότι η κοινή δράση και το ενιαίο μέτωπο του εργατικού κινήματος δεν μπορεί να γίνει με τους όρους του ΠΑΜΕ. Ότι αυτό το ενιαίο μέτωπο οφείλει να γίνει με τους όρους του ίδιου του μαζικού κινήματος, με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που φάνηκε ότι μπορεί να αποκτήσουν οι αγώνες την περίοδο που προηγήθηκε της Γενικής Απεργίας. Πως η δράση του ΠΑΜΕ το διήμερο 19-20/10/2011 υπονομεύει αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η ανακοίνωση του Κεντρικού Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όμως υποκλίνεται μπροστά στις επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ και –ακόμα χειρότερα- τις δικαιολογεί πολιτικά. Το Κεντρικό Συντονιστικό οφείλει κατά την άποψη μας να αποσύρει αυτήν την ανακοίνωση.

Παντελής Αυθίνος

Ζέττα Μελαμπιανάκη

Share

Category: Χωρίς κατηγορία



Σχόλια (14)

Trackback URL | Comments RSS Feed

  1. Ο/Η Μάνος λέει:

    Σαν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπρεπε να μην λυπάστε αλλά να καταλάβετε οτι προέχει η υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας απο τη μαφιόζικη επίθεση που δέχτηκε με μολότοφ και μάρμαρα που σκοπό είχαν να έχουμε θύματα.

    Κριτική στο ΠΑΜΕ να κάνουμε, έτσι όπως το κάνετε όμως κρατώντας ίσες αποστάσεις, είναι προβληματικό για την παρόυσα φάση.
    Προέχει η συσπείρωση του κόσμου της εργασίας ενάντια στη βία. Αυτή η βία απο τα έξω, είτε απο τα ΜΑΤ είτε απο πεφωτιμένους 200 «επαναστάτες» είναι η μεγαλύτερη απειλή αυτή τη στιγμή, στόχο έχει τη διασπαση και τη τρομοκρατία του κινήματος.

    Διαβάστε και την ανακοίνωση απο τα πρωτοβάθμια σωματεία,

    http://syntonismos.blogspot.com/

    που δυστυχώς δεν την είδα αναρτημένη στο σάιτ. Εχει ανάλογη θέση με αυτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ…ούτε αυτοί κατάλαβαν;

  2. Ο/Η Δημήτρης λέει:

    Tην Πέμπτη δεν παιζόταν η πτώση της κυβέρνησης, δεν υπήρχε καν η συγκρουσιακή διάθεση από πλατύτερο κόσμο που υπήρχε στις 5 του Μάη του 2010. Να θυμίσω πως τότε έβγαινε κόσμος ακόμα και από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ και εφορμούσε στη βουλή. Αντίθετα τώρα
    η έλλειψη διάθεσης φάνηκε από την Τετάρτη, η διαδήλωση ήταν τεράστια, πιο μεγάλη από αυτή της 5 του Μάη, αλλά ο κόσμος περνούσε από το Σύνταγμα και έφευγε. Τα επεισόδια περιορίστηκν στις μερικές δεκάδεν των αναρχικών, μπροστα από τα ξενοδοχεία. Το ίδιο κλίμα υπήρχε και την Πέμπτη. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το ΚΚΕ αποφάσισε να πιάσει το πρώτο τραπέζι πίστα, μπροστά στη βουλή, να το κρατήσει και να φανεί ως η πρωτοπορία του κόσμου που διαδήλωνε. Ήταν μία αλλαγή τακτικής για το κόμμα αφού μάλλον θεώρησε πως με τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις είχε αποκοπεί από τη μαζική δυσρέσκεια, έτσι όπως εκφράζονταν στις πολυπληθείς συγκεντρώσεις του τελευταίου χρόνου. Το ΠΑΜΕ λοιπόν αποφάσισε να παραμείνει στο Σύνταγμα σε μία συμβολική περικύκλωση της βουλής. Λέω συμβολική γιατί πραγματική δεν υπηρχε περίπτωση να γίνει, το δοκιμάσανε οι αγανακτισμένοι το καλοκαίρι και απέτυχε παταγωδώς. Αυτό που παιζόταν είναι ποιος θα καρπωθεί επικοινωνιακά – συμβολικά τη μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και το ΚΚΕ αποφάσισε να μπει σε αυτό τον ανταγωνισμό, με το δικό του τρόπο, τις πολύ καλά περιφρουρημένες συγκεντρώσεις. Οι αναρχικοί εξοργίστηκαν γιατί τους έκοψε την πρόσβαση μπροστά από το κοινοβούλιο και τη δόξα του θεάματος της καθιερωμένης σύγκρουσης με τους μπάτσους που σε μισή ώρα μετά θα είχαν διαλύσει όλη τη συγκέντρωση με τα δακρυγόνα. όσο «αντιδημοκρατική» ήταν η απόφαση του ΚΚΕ να καταλάβει όλη την Αμαλίας, αλλό τόσο και περισσότερο είναι και η καθιερωμένη πρακτική των μπαχαλων να ξεκινάνε συγκρούσεις που δίνουν την ευκαιρία στην αστυνομία να διαλύσει μία ώρα αρχίτερα τις διαδηλώσεις. Τουλάχιστον το ΠΑΜΕ μπορεί να μη σε άφηνε να μπεις οργανωμένα μπροστά στη βουλή, επέτρεπε όμως να παραμείνεις στην πλατεία για ώρες, χωρίς να πνιγείς στα δακρυγόνα.

    Τώρα θα μπορούσε το ΠΑΜΕ να έχει μία άλλη αντιμετώπιση απέναντι στα σωματεία και να τους επιτρέπει τν πρόσβαση στην Αμαλίας.
    όμως αυτό δεν το έκανε για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός πως θεωρεί ότι αν τους άφηνε θα πέρναγαν ανάμεσα τους και οι αναρχικοί, θα ξεκινούσαν επεισόδια και θα διαλύονταν η συγκέντρωση. Ο δέυτερος και σημαντικότερος είναι το γεγονός πως δεν ξέρει να κάνει ενιαιομετωπική δουλεία, ακόμα χειρότερα θεωρεί αυτονόητο να έιναι στην ηγεσία και οι άλλοι απλά πρέπει να το δεχτούν. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν θα άλλαζε την εξέλιξη της συγκέτρωσης, ως προς την αποτελεσματικότητα της.

    Ας το πάρουμε απόφαση, ούτε η κυβέρνηση θα πέσει με διαδηλώσεις, όσο μαζικές και να είναι και όση ώρα και αν κάτσουν στο Σύνταγμα, ούτε τα μνημόνια θα ανατραπούν με αυτό τον τρόπο. Κατά βάθος η αριστερά το ξέρει αυτό, ακόμα και οι Αλαβανικοί, που καλούν τον κόσμο κάθε τρεις και λίγο να μαζευτεί και να παραμείνει στην πλατεία. Απλά τα δακρυγόνα και και το πολύωρο κυνηγητό με την αστυνομία, μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως «κάτι κάναμε», «πως αυτή τη φορά ήμασταν πολύ κοντα στην πτώση της κυβέρνησης και γι αυτό κατέφυγε σε τόσο μεγάλη καταστολή». Είναι η λογική του «ηττηθήκαμε αλλά παλέψαμε»… Στην πραγματικότητα κάναμε περιστροφές γύρω από τον άξονα μας…

  3. Ο/Η Maxim Gorky λέει:

    Βάλτε το καλά στο μυαλό σας το ΠΑΜΕ περιφρουρούσε την διαδηλωσή του όπως κάνει πάντα,ούτε την βουλή,ούτε την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.Επίσης βάλτε καλά στο μυαλό σας οτί η απεργία ήταν οργανωμένη επι το πλείστον από το οργανωμένο ταξικό σωματείο του ΠΑΜΕ,που έχει σταθερή και τεράστια παρέμβαση στους χώρους δουλειάς εκεί που γεννιέται η εκμετάλλευση και εκεί που οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ δεν σκύβουν το κεφάλι.Αυτές οι χιλιάδες μάζες που χαιρετίζεις ήταν με το μπλόκ του ΠΑΜΕ,ούτε ΓΣΕΕ,ούτε ΑΔΕΔΥ,ούτε ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ,ούτε «αναρχικοί»,ούτε αγανακτισμένοι.Ακόμη εάν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ(που κάτω από την δικιά του επιμονή έγιναν 48ώρες οι απεργίες) δεν θα είχες τα τελευταία 2 χρόνια πάνω από 20 απεργίες και 2 48ώρες απεργίες,για να κατέβεις στον δρόμο εσύ και το συνάφι σου να διαδηλώσεις,γιατί για να οργανώσεις μαζική απεργία δεν έχεις ούτε εσύ την δύναμη,ούτε οι «αναρχικοί»,ούτε οι Αγανακτισμένοι,αλλά μόνο το ταξικό σωματείο του ΠΑΜΕ.Άμα θες να μουτζώσεις την βουλή ή να μπεις μέσα,νομίζοντας οτί εάν ρίξεις την κυβέρνηση ή δεν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο,θα αλλάξεις την κατάσταση,οργάνωσε απεργία ΜΟΝΟΣ σου.

  4. Ο/Η Βαγγέλης Τ. λέει:

    Α. Διαβάζοντας το επίμαχο απόσπασμα της από 23-10-11 ανακοίνωσης του συντονισμού των πρωτοβάθμιων και συγκρίνοντάς το με την αντίστοιχη από 20-10-11 ανακοίνωση του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διαπίστωσα ότι…έχει γίνει λίγο copy – paste: το πρώτο κείμενο αντιγράφει (κάπως ελεύθερα) το δεύτερο. Δείτε τις ακόλουθες πανομοιότυπες φράσεις των εν λόγω κειμένων (σε αγκύλες οι διαφορές):

    «Η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων κατά της διαδήλωσης στο Σύνταγμα [η οποία προκάλεσε και νεκρό διαδηλωτή – μέλος του ΠΑΜΕ που] ξεδιπλώθηκε με τη χρησιμοποίηση της δολοφονικής επίθεσης τυχοδιωκτικών ομάδων, […] αποτελεί στην ουσία υλοποίηση της κρατικής – κυβερνητικής προβοκάτσιας για να κτυπηθεί το κίνημα και να επικρατήσει ο φόβος και η κινδυνολογία. […]
    Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συναγωνιστές του. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, [η κυβέρνηση ] των ΜΑΤ και των χημικών, [είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τον θάνατο του διαδηλωτή.]»

    Β. Θα ήθελα να πω και κάτι σχετικά με το παρακάτω απόσπασμα του κειμένου του συντονισμού:

    «Καταγγέλλουμε την επίθεση των κουκουλοφόρων προβοκατόρων, που αντικειμενικά εντάσσονται στα σχέδια κυβέρνησης και τρόικας, κατά της μεγαλειώδους εργατικής συγκέντρωσης, ενάντια σε ότι αντιστέκεται με όρους μαζικού λαϊκού κινήματος και αγώνα.»

    Όσοι έγραψαν το προαναφερθέν σημείο ή δεν ξέρουν τί έγινε (δύσκολο) ή συνειδητά λένε ανακρίβειες (πιθανότερο). Να με συμπαθάτε, ήμουν στην πορεία για ώρες και μάλιστα σε διάφορα σημεία της και δεν επιτέθηκαν «κουκουλοφόροι» στην «μεγαλειώδη εργατική συγκέντρωση» αλλά μόνο σε ένα σημείο των γραμμών του ΠΑΜΕ. Ίσως βέβαια οι συντάκτες του αποσπάσματος ως «μεγαλειώδη εργατική συγκέντρωση» να εννούν…το ΠΑΜΕ, το οποίο σε αυτή την περίπτωση, κατ” επέκταση του δικού τους συλλογισμού και με τα δικά τους λόγια, αποτελεί «ό,τι αντιστέκεται με όρους μαζικού λαϊκού κινήματος και αγώνα» (εδώ γελάμε)

  5. Ο/Η EDRAK λέει:

    Το ΚΚΕ πρέπει να μας πει λοιπόν καθαρά :
    1. Γιατί και από ποιον περιφρουρούσε όχι μόνο τη βουλή, αλλά όλα τα κεντρικά δημόσια κτήρια της χώρας – όπου του το επέτρεπαν οι δυνάμεις του ;
    2. Γιατί συμπεριφέρθηκε εχθρικά στους εργαζόμενους που ήταν με τα σωματεία που δεν ελέγχει το ΠΑΜΕ ;
    3. Ακούσαμε στελέχη του ΚΚΕ στην τηλεόραση να λένε ότι ζήτησαν από την αστυνομία να μην επέμβει. Δηλαδή υπήρξε συνεννόηση με την αστυνομία. Ποιον ρόλο είχε αναλάβει το ΚΚΕ στα πλαίσια αυτής της συνεννόησης;
    4. Είδαμε τα μέλη του ΠΑΜΕ – ΚΚΕ να εφορμούν μαζικά εναντίον των αναρχοαυτόνομων. Τι ανθρώπους διαμορφώνει στις τάξεις του το ΚΚΕ όταν τους εξοπλίζει με κράνη και λοστούς με σκοπό να επιτεθούν θέτοντας και σε κίνδυνο τη ζωή άλλων πολιτών αλλά και την ίδια τους τη ζωή;
    6. Αφού λέει ότι έχει στοιχεία για προβοκάτορες κλπ γιατί δεν τα δημοσιοποιεί ;
    7. Είναι τυχαίο ότι το ΚΚΕ παράτησε την πλατεία της Ομόνιας και πήγε στο Σύνταγμα; Μήπως τάχα ήθελε να ενωθούν οι δυνάμεις του με τις άλλες δυνάμεις ή μήπως περιφρουρώντας την Βουλή να καπελώσει και τη μεγάλη διαδήλωση κατά τη συνήθη πρακτική του;
    Το ΚΚΕ θέλει να επιβάλλει με την βία την ηγεμονία του στο κίνημα, δηλαδή στους εργαζόμενους και στη νεολαία που δεν είναι στις γραμμές του, και να το καταστήσει ακίνδυνο για την αστική τάξη.
    Να το περιορίσει σε αψιμαχίες με 24ωρες και 48ωρες απεργίες και ελεγχόμενες λιτανείες εκτόνωσης στους δρόμους των μεγαλουπόλεων.
    Ας το βάλλουν καλά στο μυαλό τους τα στελέχη του.
    Οι δοξασμένες εποχές που περνούσαν αυτά , έχουν περάσει.
    Εκτός αν βρουν δυνατούς και ισχυρούς συνεργάτες …..

  6. Ο/Η δέσποινα λέει:

    κουκουλοφόροι/κρανοφόροι του ΠΑΜΕ εναντίον άλλων κουκουλοφόρων.
    ίδιες πρακτικές. αυτός που χτύπησε τον νεκρό άγνωστος. αυτοί που προκάλεσαν τραυματίες από όλες τις πλευρές… άγνωστοι………
    και πια ήταν η θέση του κκε για τους κουκουλοφόρουςν;;;;;;;;
    …… «Πρότυπο αριστερού κόμματος το ΚΚΕ, εισπράττει τα συγχαρητήρια της ΝΔ παραμένοντας σε γενικές γραμμές στη θέση «κουκουλοφόροι ίσον προβοκάτορες»……….

  7. Ο/Η Sotiris K. λέει:

    Η ανάγνωση των γεγονότων όπως γίνεται στο κείμενο είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά προβληματική. Γράφουν οι σ. Ζέττα και Παντελής

    «Το KKE, τόσο την Τετάρτη όσο και την Πέμπτη, προχώρησε σε αποκλεισμό της πλατείας Συντάγματος. Με την κίνηση αυτή, η ηγεσία του κόμματος επιχείρησε συνειδητά να αντιπαρατεθεί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα»

    Στην πραγματικότητα αυτό που έγινε είναι ακριβώς το αντίθετο: την Τετάρτη και την Πέμπτη, για πρώτη φορά μέσα στη σημερινή περίοδο, το ΚΚΕ έσπασε τη γραμμή της απομόνωσης, συμμετείχε μαζικά στην πορεία της Τετάρτης και δυναμικά στην περικύκλωση της Βουλής την Πέμπτη. Αυτό αποτελεί στροφή για το ΚΚΕ -μια στροφή που αναμφίβολα οφείλεται στις πιέσεις που βάζει το κίνημα όλους αυτούς τους μήνες πάνω του. Για όσους ασπάζονται -όπως εγώ- τη θεωρία του «ενιαίου μετώπου», αυτή η στροφή δεν μπορεί παρά να είναι καλοδεχούμενη.

    Φυσικά το ΚΚΕ συμμετείχε στις κινητοποιήσεις αυτές με τον δικό του τρόπο -όπως συμμετέχουν στις προ(σ)κλήσεις των ενιαίων μετώπων πάντα τα ρεφορμιστικά κόμματα: περικύκλωσε και ταυτόχρονα προστάτευσε τη Βουλή. Υπέκυψε στην πίεση αλλά ταυτόχρονα διεκδίκησε τον ρόλο της «υπεύθυνης» ηγεσίας -της ηγεσίας που μπορεί να ανοίγει αλλά και να κλείνει «όταν πρέπει» τους αγώνες. Μόνο όποιος τρέφει αυταπάτες για το ΚΚΕ θα μπορούσε να περιμένει κάτι διαφορετικό.

    Την Πέμπτη το κίνημα δεν έβαλε σαν στόχο να καταλάβει το κοινοβούλιο. Ούτε τον Ιούνη είχε βάλει αυτό τον στόχο. Ούτε, πέρσι στις 5 Μάη. Εκτός αν θεωρούμε τα συνθήματα της κάθε (αυτοανακηρυγμένης) πρωτοπορίας στόχους του κινήματος.

    Η «επόμενη μέρα» δεν θα παιχτεί ούτε στην Πλατεία Συντάγματος ούτε στη Βουλή -ούτε φυσικά θα κερδηθεί με συμβολικές επιθέσεις στον φράχτη της αστυνομίας από τα υπολείμματα του «Δεν Πληρώνω». Η «επόμενη μέρα» θα κριθεί στους χώρους δουλειάς, στις απεργιακές επιτροπές, στα κινήματα βάσης μέσα στα σωματεία και στην ικανότητά τους να οργανώσουν και να συντονίσουν μαζικές κινητοποιήσεις με επιμονή και διάρκεια. Το ενιαίο μέτωπο, η ικανότητα αυτών των (καθόλου αυτόκλητων) πρωτοποριών να κινητοποιήσουν, σε πείσμα των ηγεσιών της, την εργατική τάξη, εξαναγκάζοντας στην πορεία ακόμα και αυτές τις απρόθυμες ηγεσίες να ακολουθήσουν (έστω και αν παριστάνουν ότι προπορεύονται), είναι το κλειδί για τη νίκη.

    Από αυτή την άποψη η Πέμπτη ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Απόδειξη: η εκδικητική μανία της άλλης πλευράς που, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο (γιατί ηλίθιοι δεν είναι), δεν δίστασε να πνίξει την συγκέντρωση στα δακρυγόνα, στέλνοντας στο θάνατο τον Δημήτρη Κοτζαρίδη, έναν άνεργο οικοδόμο -έναν από εμάς.

  8. Ο/Η λαρισα λέει:

    «Αυτό το ποτάμι μπορεί να σαρώσει τα πάντα,… με έναν όρο: Να μην του κλέψουν τη νίκη στο παρά πέντε, όπως πολλές φορές» ήταν η δήλωση της Παπαρήγα στην απεργιακή συγκέντρωση και αυτό που είπε το έκανε, αυτή την νίκη «αντικειμενικά» την έκλεψε.
    Και αν στην Αθήνα βρήκε σαν άλλοθι την αντίδραση των 100 θερμόαιμων «αντικοινωνικών» αναρχικών που δίνουν κάθε φορά μια «παράσταση» επαναστατικής ετοιμότητας στο όνομα του κόσμου και χωρίς αυτόν, σαν επαναστατική πρωτοπορία (λογική που διακατέχει και το ΚΚΕ) σε ορισμένες άλλες πόλεις έκανε τα ίδια χωρίς κανένα άλλοθι (όπως στα Γιάννενα ή και στη Λάρισα όταν επιτέθηκε στο μλπόκ του ΚΚΕμ-λ και των αντιεξουσιαστών χωρίς λόγο. Είναι λοιπόν πασιφανές ότι στόχος του είναι ξεμπερδέψει με ότι διαφορετικό ή /και ριζοσπαστικό αναπτύσσεται γιατί νιώθει ότι χάνει την πρωτοκαθεδρία. Και συνεχίζει την επόμενη ημέρα με αυτή την κατάπτυστη καταγγελία του να πηγαίνει στα σωματεία για αποφάσεις, με ανακοινώσεις στο επαρχιακό τύπο να στοχοποιεί κοινωνικές ομάδες και συλλογικότητες. Για όποιον δεν πιστεύει παραπέμπω σε ανακοίνωση του την Κυριακή στην εφημερίδα “Έλευθερία» της Λάρισας, με την οποία στοχοποιεί μεταξύ άλλων συλλογικοτήτων ακόμη και το φοιτητικό σύλλογο του βιοχημικού , ότι μετά από μια (πολύ πετυχημένη εκδήλωση του για την Παιδεία την Παρασκευή στο κέντρο της πόλης που συμμετείχαν εκπαιδευτικοί και φοιτητές) επεδίωξαν (λένε) με συντονισμένο σχέδιο να επιτεθούν σε γραφεία του ΚΚΕ (πόσο «προβοκατόρικο» αλήθεια να χρησιμοποιήσω και εγώ την έκφραση τους που έχει γίνει η καραμέλα τους)
    Για μένα το ΚΚΕ δεν είναι εχθρός αρκεί όμως να μην είμαι και εγώ για αυτούς
    Όσον αφορά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ανακοίνωση της χαρακτηρίστηκε θλιβερή από πολύ κόσμο και επιπλέον για την στοχοποίηση αυτή στη Λάρισα δεν έβγαλε κουβέντα, ούτε δημόσια, ούτε και σε συλλόγους που η επίθεση αυτή προσωποποιήθηκε ενάντια σε συγκεκριμμένους ανθρώπους.
    Δεν ξέρω τι πολιτικά παιγνίδια παίζονται στην αριστερά και αν προσδοκά σε αυτά να συμμετέχει, αλλά αν το τίμημα είναι να «δοθεί» έτσι αυτός ο κόσμος , είναι πολύ βαρύ

  9. Ο/Η ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣΑΡΙΣΤΕΡΟΣ λέει:

    ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ..ΜΕ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ 3000 ΑΤΟΜΑ..ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΜΑΓΑΖΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΤΟΣΟ ΚΟΣΜΟ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ(ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟ ΚΚΕ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ)..Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΥΜΠΡΑΤΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΑΜ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

    Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.ΘΕΛΕΙ ΠΙΣΩ ΟΤΙ ΤΟΥ ΠΗΡΑΝ.ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΕ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΕΙ ΣΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 5ΕΤΙΑΣ..ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΣΠΥΡΙ.ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΠΑΛΙΟΙ ΝΟΜΟΙ(ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΠΑΝΙΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 20 ΑΙΩΝΑ) ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙ ΠΡΟΚΟΠΗ Ο ΤΟΠΟΣ.

    Υ.Γ..ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΡΑΔΙΟ9 98,9 ΣΤΙΣ 12 ΚΑΙ 30 Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.ΚΡΙΤΙΚΑ ΑΣ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΕΘΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΗΣ

    Υ.Γ.2 Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΣΤΙΓΜΗ ΗΤΑΝ Η ΑΠΟΔΟΣΗ 1 ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗΣ ΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΤΖΑΡΙΔΗ.ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑ,ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ,Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΦΟΡΟΥ ΤΙΜΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ.

  10. Ο/Η Μάνος λέει:

    Πιστεύω αρκετά θα κριθούν απο παρόμοιες μελλοντικές κινητοποιήσεις, ας έχουμε λίγη υπομονή, έτσι κ αλλοιώς στη πράξη διαμορφώνονται οι κοινές δράσεις. Θα φανεί αν το ΚΚΕ έχει σκοπό να γίνει ο κυματοθραύστης του κινήματος, αν επιχειρεί να το καπελώσει, ή αν θέλει να συμβάλει ισότιμα για την ανατροπή.

    Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ νομίζω εβγαλε μια ανακοίνωση που ιεραρχεί τα γεγονότα ψύχραιμα, καταδικάζοντας το προφανές (επίθεση στο κοσμο της εργασίας), και διατηρώντας παράλληλα μια στάση αναμονής για το χαρακτήρα της κοινής δράσης στο άμεσο μέλλον.

    Ετσι διατηρεί την ενωτική της πρόταση, και δίνει πίστωση στο ΚΚΕ να κάνει ένα βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση. Πιστεύω αν το ΚΚΕ έχει την πρόθεση να καπελώσει το κίνημα θα φανεί στη πορεία, και θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να το δούμε. Μέχρι τότε ας μην βγάζουμε συμπεράσματα συναισθηματικού τύπου του στύλ λάκισε η εξ. αριστερά και την καπέλωσαν οι σταλινιστές, ή ονειρεύεται καρέκλες δίνοντας διαπιστευκτήρια νομιμοφροσύνης (ειληκρινά πως γίνεται να έχουμε τόσο δυνατά συμπεράσματα και τόσο αρνητική κριτική για ένα πολιτικό σχήμα που έχει επιμείνει τόσο πολύ στο πρόγραμμα του και έχει κερδίσει τόσα πολλά μέσα απο τους αγώνες του). Ταυτόχρονα ας επαγρυπνούμε…

    Απο την ανακοίνωση του ΝΑΡ

    «Από αυτή τη θέση ταξικών αρχών αρνούμαστε κάθε μορφής ενδοαριστερό εμφύλιο. Ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή καλούμε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά το ΚΚΕ να συμβάλουν στην υπέρβαση του προς όφελος της αναγκαίας κοινής δράσης στο κίνημα και της νικηφόρας προοπτικής του αγώνα».

    http://www.narnet.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=536&Itemid=1

  11. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    Αντιπαραβολές
    Είναι δυνατόν να αντιπαραβάλλουμε τη δολοφονική επίθεση εναντίον του ΚΚΕ, με την όποια κριτική μπορεί να κάνει κανείς σε πλευρές της πολιτικής του τακτικής;
    http://paratiritisagionanargyron.blogspot.com/2011/10/blog-post_25.html

  12. Ο/Η Costas Ch λέει:

    Συγχαρητήρια! Ούτε ο αστικός τύπος δεν τόλμησε να ΕΞΙΣΩΣΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ την δολοφονική επίθεση του δήθεν αντιεξουσιαστικού χώρου με την όποια στάση του ΠΑΜΕ. Φαίνεται ότι κατηγορείτε το ΚΚΕ για σταλινικό, άρα αντιδημοκρατικό, αλλά εσείς είστε στη πραγματικότητα βαθιά αντιδημοκρατικοί. Η εξίσωση θύτη και θύματος, διαδηλωτων και παρακρατικών, μόνο θλιψη μπορεί να προκαλέσει, από όπυ και αν προέρχεται, ιδιαίτερα αν γίνεται από ανθρώπους που δηλώνουν «αριστεροί». Τέτοια τύφλωση;

  13. Μια χαμένη ευκαιρία με ένα πικρό τέλος
    Τα γεγονότα της Πέμπτης (σύγκρουση ΚΚΕ αναρχικών με δεκάδες τραυματίες και ο θάνατος του 53χρονου άνεργου οικοδόμου Δημήτρη Κοτσαρίδη μέλους του ΚΚΕ, από ανακοπή που το πιθανότερο σχετίζεται όχι τόσο με την ένταση των γεγονότων όσο με τα χημικά που εισέπνευσε ο άτυχος εργάτης από αυτά που σωρηδόν έριξε η αστυνομία στο χώρο του Συντάγματος) και ο κύκλος που άνοιξε μετά από αυτά έκλεισαν με πολύ άδοξο τρόπο την μεγαλύτερη λαϊκή κινητοποίηση στην Ελλάδα από την μεταπολίτευση. Μαζί του έκλεισε και το ξέσπασμα των «άγριων» απεργιών και καταλήψεων που άνοιξαν τις προηγούμενες μέρες. Το κίνημα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αντιπαρατεθεί τελειωτικά με την κυβέρνηση του ΓΑΠ μεταθέτοντας τις εκκρεμότητές για έναν επόμενο γύρο. Continue reading →

Αφήστε μήνυμα