Subscribe via RSS Feed
Εκτυπώστε το Εκτυπώστε το

Γιατί οι γυναίκες είναι διπλά εργαζόμενες



Γιατί οι γυναίκες εξακολουθούν να κάνουν τις περισσότερες από τις δουλειές του σπιτιού

Μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, λέει, αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, οι γυναίκες μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2050, πριν οι άνδρες έχουν ίσο μερίδιο στις δουλειές του σπιτιού και της φροντίδας των παιδιών. Σύμφωνα με την επιστημονική δημοσίευση που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Κοινωνιολογίας, «ουσιαστικά και μακροχρόνια εμπόδια» παραμένουν.

Η διεθνής μελέτη, που διενεργήθηκε από την Επιτροπή Οικονομικής και Κοινωνικής Έρευνας που χρηματοδοτείται από το Κέντρο για την Έρευνα Χρήσης του Χρόνου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχει αναλύσει περισσότερες από 348.000 ημέρες από 20 έως 59 ετών σε 16 χώρες. Διαπιστώνει ότι είμαστε στη μέση μιας τάσης 70-80χρόνων προς την κατεύθυνση της ισότητας στις δουλειές του σπιτιού και της φροντίδας.

Τα εμπόδια στην ισότητα περιλαμβάνουν τη άποψη για το φύλο όπου ορισμένες δουλειές του σπιτιού ήταν “γυναικεία” ή “ανδρική” εργασία. «Δουλειές ρουτίνας του σπιτιού”, όπως η καθαριότητα, το μαγείρεμα και η φροντίδα για τα μέλη της οικογένειας θεωρείται ως «γυναικεία», ενώ περιλαμβάνουν «ανδρικούς» ρόλους μη συνήθεις δουλειές του σπιτιού όπως η «Κάντο μόνη σου» (π.χ συναρμολόγηση επίπλων), την περιποίηση του αυτοκινήτου και εξωτερικές εργασίες.

Οι γυναίκες δαπανούν χρόνο για τις συνήθεις δουλειές του σπιτιού ενώ οι έκτακτες εργασίες του σπιτιού πραγματοποιούνται από τους άνδρες. Παρ” όλα αυτά, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι το χάσμα των φύλων στις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών έχει συγκλίνει σταδιακά. Ο χρόνος τον οποίο οι γυναίκες δαπανούν για τη φροντίδα και τις μικροδουλειές στο σπίτι μειώθηκε σταδιακά από περίπου 6 ώρες την ημέρα στη δεκαετία του 1960 τόσο για την Αγγλία και τις Ην. Πολιτείες σε 4.40 ώρες και 4.30 ώρες, αντίστοιχα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Στην Αγγλία και τις Ην.Πολιτείες, οι άνδρες δαπανούσαν 1.30 ώρα και 1.45 ώρα την ημέρα, αντίστοιχα, στις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών στη δεκαετία του 1960 και έφτασν στις 2.45 και 2.50 ώρες στο πρώτο μέρος αυτής της χιλιετίας. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι η ανοδική τάση για τους άνδρες μπορεί να έχει σταθεροποιηθεί σε ορισμένες χώρες τις τελευταίες χρονιές.

Η Δοκτόρισα Oriel Sullivan, ερευνήτρια από το Τμήμα Κοινωνιολογίας, δήλωσε: «Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο μέρος της μη αμειβόμενης εργασίας, μελέτες δείχνουν ότι το χάσμα των φύλων, στον χρόνο που ξοδεύουν για την αμειβόμενη και τη μη αμειβόμενη εργασία, συγκλίνει σιγά-σιγά. Ερευνήσαμε το τι εμποδίζει την ισότητα στο σπίτι, και έχουμε διαπιστώσει ότι ορισμένα καθήκοντα φαίνεται να κατανέμονται ανάλογα με το αν θεωρούνται ως “γυναικεία” ή “ανδρική” εργασία. Πολιτικές απασχόλησης και φροντίδας των παιδιών παίζουν επίσης ρόλο: στις χώρες εκείνες όπου οι γυναίκες θεωρούνται ως πλήρη μέλη του πρωτοβάθμιου εργατικού δυναμικού – όπως στις σκανδιναβικές χώρες – και όχι μητέρες ή υπεύθυνες για το σπίτι, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ισότητα των δύο φύλων όσον αφορά την κατανομή των οικιακών εργασιών”.

«Η φροντίδα των παιδιών είναι μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με τις συνήθεις δουλειές του σπιτιού, διότι τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες, ο χρόνος που δαπανούν στην φροντίδα των παιδιών έχει αυξηθεί αρκετά εντυπωσιακά, σε αντίθεση με τον πανικό πολλών μέσων ενημέρωσης για το γεγονός ότι οι γυναίκες βγήκαν στην αγορά εργασίας σε μεγάλους αριθμούς θα επιδράσει στην ανάπτυξη των παιδιών και στο χρόνο που θα περνούν με τις-τους γονείς», πρόσθεσε η Δοκτόρισα Sullivan.

Στις σκανδιναβικές χώρες όπου οι πολιτικές για την απασχόληση ενθαρρύνουν τις γυναίκες να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, παρέχοντας καλύτερη άδεια μητρότητας και πατρότητας, και δημόσιες υπηρεσίες φροντίδας των παιδιών βρέθηκαν να έχουν μεγαλύτερη ισότητα στην κατανομή των οικιακών εργασιών. Η Αγγλία, όπως οι Ην. Πολιτείες, ο Καναδάς και η Αυστραλία, διέπονται περισσότερο από τις δυνάμεις της αγοράς από ό,τι με την ισότιμη κοινωνική πολιτική και, σύμφωνα με τη μελέτη, οι δυνάμεις της αγοράς δεν παρέχουν το ίδιο επίπεδο ισότητας των γυναικών στο χώρο εργασίας ή στο σπίτι. Η ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εργασία με βάρδιες και υπερωρίες ή κατακερματισμένες ώρες, έχει την τάση να ενισχύει τους παραδοσιακούς ρόλους των δύο φύλων στο σπίτι, καθώς οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να γίνονται σε τακτική βάση και δεν ταιριάζει καλά με τις εργάσιμες εβδομάδες των ανδρών, υποστηρίζει η μελέτη.

Ο συν-συγγραφέας καθηγητής Jonathan Gershuny, διευθυντής του Κέντρου για την Έρευνα της Χρήσης του Χρόνου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε: «Παρά την ισότητα στην εκπαίδευση και την πρόσβαση σε νομικές απαιτήσεις ισότητας στο χώρο εργασίας, οι γυναίκες έχουν ακόμα πρωταρχικό ρόλο στην οικιακή εργασία. Οι άνδρες κάνουν περισσότερα, αλλά η συμβολή τους είναι κατά κύριο λόγο στην οριοθετημένη «ανδρική» εργασία, που δεν περιλαμβάνει την εργασία στο σπίτι».

Την είδηση την βρήκαμε στις 23.5.11 και την μεταφράσαμε από την http://www.ox.ac.uk/media/news_stories/2011/112304_1.html

Πηγή: http://lesbianbimafia.blogspot.com

 

Share

Category: Χωρίς κατηγορία



Σχόλια (2)

Trackback URL | Comments RSS Feed

  1. Ο/Η Γεώργιος λέει:

    Ο Λένιν είχε μιλήσει για αυτό το θέμα στον καιρό του και κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εξουσίας. Έίχε πει πως μόνο αν οι άντρες σύντροφοι συμμετάσχουν στη ρουτίνα του νοικοκυριού θα υπάρξει πραγματική ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα. Και πως μόνο αν το κράτος αναλάβει ένα μεγάλο μέρος από τη ρουτίνα αυτή(δημόσια πλυντήρια, μαγειρεία, κλπ.) οι γυναίκες θα συμμετάσχουν στη δημόσια ζωή όπως οι άνδρες, αφού θα έχουν ελεύθερο χρόνο γι αυτό.

  2. Ο/Η Ανώνυμος εκ πεποιθήσεως λέει:

    Το ζήτημα όμως δεν είναι η «ισότητα» μεταξύ των δύο φύλων, η οποία ούτως ή άλλως έχει ήδη κατοχυρωθεί θεσμικά σε πάρα πολλά κράτη. Ούτε το ζήτημα είναι η «πραγματική ισότητα» των δύο φύλων. Τα φύλα είναι ιστορικά καθορισμένοι κοινωνικοί ρόλοι οι οποίοι όντας συμπληρωματικοί και σε αντίφαση μεταξύ τους (ανδρική κυριαρχία) συγκροτούν, καθορίζουν τη διάκριση ανάμεσα στην παραγωγή και την αναπαραγωγή και τη δημόσια (πολιτική) σφαίρα και την ιδιωτική. Κατ” αυτήν την έννοια το ζήτημα του φύλου αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της δομής των καπιταλιστικών σχέσεων εκμετάλλευσης. Το ζήτημα είναι η κατάργηση του φύλου ως κατάργηση της εκμετάλλευσης, κατάργηση της εργασίας ως διαχωρισμένης δραστηριότητας.

Αφήστε μήνυμα