Η απεργία της Τετάρτης 24 Φεβρουαρίου ήταν επιτυχημένη και αυτό για τους εργαζόμενους είναι εξαιρετικά χαρμόσυνο γεγονός γιατί υποδηλώνει τη διάθεση των εργαζομένων να αντισταθούν στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που τους απειλεί. Μοιάζει να έχει γίνει συνείδηση και στους πλέον μετριοπαθείς εργαζόμενους ότι οι επιθέσεις που δεχόμαστε σαν τάξη είναι οι μεγαλύτερες από την καθιέρωση του νεοφιλελευθερισμού, που σημαίνει από την εποχή της Θάτσερ και του Ρέιγκαν.

Αν συνυπολογιστούν και οι δυο πορείες-συγκεντρώσεις, της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ, υπολογίζω τους συμμετέχοντες απεργούς σε περίπου 40.000. Πράγματι πολύ μεγάλη συμμετοχή, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας την κυβερνητική προπαγάνδα (την οποία συνεπικουρούσαν και το σύνολο των ΜΜΕ), που ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζει τα νεοφιλελεύθερα μέτρα ως αναγκαία για να «σωθεί η πατρίς και το έθνος».

Ένα από τα συνθήματα που κυριάρχησε και στις δυο πορείες ήταν:

«Τους πληρώσαμε τα κέρδη τους, δεν θα τους πληρώσουμε και την κρίση τους»…

Συνεχίζοντας την ανάγνωση της δημοσίευσης, στο τέλος της θα βρείτε μια παρουσίαση φωτογραφιών από τις πορείες αλλά και από την αστυνομική βία που έκανε ξανά την εμφάνιση της, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε το ΠΑΣΟΚ και ο Χρυσοχοΐδης από την πρώτη μέρα της νέας κυβέρνησης.

Θα ήθελα να κάνω τρεις παρατηρήσεις για αυτήν την ημέρα που σίγουρα στέλνει μήνυμα αντίστασης στους εργοδότες.

Το πρώτο είναι η παράλυση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με το μέγεθος της επίθεσης της κυβέρνησης και των καπιταλιστών. Δεν έκαναν σχεδόν τίποτα για να κινητοποιήσουν τον κόσμο της εργασίας, θέλοντας απλά να κάνουν μια διεκπεραιωτική πορεία προς τη Βουλή. Δυστυχώς για αυτούς, ο κόσμος της εργασίας κινητοποιήθηκε από μόνος του, αυθόρμητα, αλλά και από τα πραγματικά μαχητικά πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά το ρόλο των γραφειοκρατών. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το κρίσιμο για αυτούς είναι η συνέχιση της καριέρας τους ως βουλευτών και υπουργών στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον (όπως τόσων και τόσων εργατοπατέρων).

Η δεύτερη παρατήρησή μου έχει να κάνει με το ΠΑΜΕ. Στην πραγματικότητα οι δυο πορείες ήταν ουσιαστικά ισοδύναμες. Είναι πραγματικά δυστύχημα για το εργατικό κίνημα η διασπαστική τακτική του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Η εργατική τάξη ιδιαίτερα σε στιγμές που δέχεται κατά μέτωπο επίθεση, όπως σήμερα με τα οικονομικά μέτρα, έχει ανάγκη την ενότητα για να μπορέσει να αντιδράσει αποτελεσματικά. Δυστυχώς το ΚΚΕ με τη λογική του «εμείς οι μόνοι συνεπείς» και απαιτώντας τον απόλυτο κομματικό του έλεγχο στις διαδικασίες του κινήματος, διασπά τους αγώνες και αποδυναμώνει το εργατικό κίνημα. Αν διαδηλώναμε όλοι μαζί, το μήνυμα προς τους καπιταλιστές θα ήταν πολύ πιο ηχηρό.

Η τρίτη παρατήρηση μου έχει να κάνει με τη νέα επίδειξη αστυνομικής αυθαιρεσίας από την κυβέρνηση. Είναι πλέον σαφές ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, και γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και είχε επιλέξει να επιβάλει όσα μέτρα της ζητούσαν οι εγχώριοι καπιταλιστές και η Ε.Ε. Για το σκοπό αυτό από την πρώτη μέρα από την ανάληψη της κυβέρνησης, επέλεξε συνειδητά να παίξει το χαρτί της αστυνομικής καταστολής. Σίγουρα η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα προχωρήσει σε «τυφλή», ανεξέλεγκτη, χρησιμοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών. Ωστόσο από τις επιχειρήσεις στα Εξάρχεια και το Κερατσίνι μέχρι την δολοφονία του άτυχου 25χρονου στον Βύρωνα, η αστυνομική βία χρησιμοποιείται συνειδητά για να τρομοκρατήσει όσους τολμούν να αντιστέκονται.

Στην πορεία της Τετάρτης όλα τα παραπάνω ήταν πολύ ξεκάθαρα. Η αστυνομία προκλητικά βάδιζε δίπλα στην πορεία όπου υπήρχαν αντιεξουσιαστές, προκαλούσε τους διαδηλωτές μπαίνοντας ανάμεσά τους (βλέπε και τις φωτογραφίες που ακολουθούν) και επιχειρούσε να συλλάβει διαδηλωτές ορμώντας μέσα στις γραμμές τους. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξουν επεισόδια στο συγκεκριμένο τμήμα της συγκέντρωσης που προκάλεσε και την αγανάκτηση ανθρώπων που δεν ανήκαν στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Η πάλη ενάντια στην αστυνομική τρομοκρατία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ γίνεται πλέον επιτακτικό καθήκον για το κίνημα.

Το slideshow που ακολουθεί το έχω χωρίσει σε τρία μέρη. Στο πρώτο είναι φωτογραφίες από την πορεία της ΓΣΕΕ, το δεύτερο από του ΠΑΜΕ και το τρίτο από σκηνές αστυνομικές βίας και αυθαιρεσίας.

Άγγελος Κ